Tuesday, January 24, 2012

..Arwah opah & cucu kesayangan..

Salam..n3 ke 2 untuk hari ni.. :)

Kenangan yg akan tinggal sehingga ke akhir hayat..masih terasa macam arwah masih ada bersama..Al-fatihah buat arwah mak..


Hari ni just nak story pasal arwah mak yang sangat sayang pada cucu2 nya..memang seme org sayang budak kecik kan terutamanya darah daging sendiri..

tapi amat berlainan dengan afiq..cucu yang dijaga dari lahir hingga lah hampir 2 tahun..setiap hari bermain, makan dan minum bersama..memang semuanya dijaga wlupun tak ada depan mata..

arwah mak memang sayangkan budak kecik, dari izul cucu pertama, arwah mak jaga..pun same gak cam ni..klu abangah tak bawak izul dtg, arwah yg akan dtg umah abngah untuk main ngan izul..

tapi izul tak lame arwah jaga sebab lepas kak ti berhenti kerja, tak ade lah arwah jaga lagi..so klu nak main arwah mesti ajak ayah datang umah abangah..

dan sekarang bila cucu makin bertambah..arwah sgt tak bagi orang lain jaga..memandangkan anak ke 2 abangah, fekar kak ti jaga sendiri..jadinya bila afiq lahir dah tentu dengan rela hati arwah mak nak jaga..dan bila rana lahir pun arwah mak sempat jaga sekejap..

sangat2 lain punya sayang bila opah jaga cucu kan.. :) semua mende kene amik tahu terutama hal kesihatan..tak boleh demam sikit sesema sikit mesti opah nye yang risau.. :)

dan ape cucu nye nak, semua bagi..nak mainan seme beli..dan seme mainan kat umah yg besor2 n mahal ckit tu, semuanya opah yg belikan..nak makan ape semua opah bagi..kadang2 tu kitorang gak yg tahan2 sbb nak jaga gigi, sbb tak nak batuk..n ape2 lagi lah..

hehe..memang opah sgt sayang kat afiq..sampai kan ibu marah pun tak boleh.. :) klu afiq tak de kat umah, arwah mak dtg gak ke rumah bila ujung minggu..klu arwah masuk hospital memang wajib bawak afiq ke sana..wlupun budak tak leh naik wad..arwah sanggup turun ke lobi untuk jumpa afiq..

skang ni afiq klu tanya opah mane..afiq jawab 'opah kat opitel'..'opah tak de'..memang sedih narnye..tapi nak buat camne..afiq tak faham ape2 lagi..dah besar nnt baru afiq faham..afiq la ubat pengarang jantung opah..

klu nak story memang byk lagi narnye..tapi tak pe lah..lain kali story lagi..InsyaAllah..
 berat mata memandang, berat lagi bahu yang memikul..
kehilangan memang amat perit untuk dilalui..
apatah lagi kehilangan insan yang melahirkan kita..
yang tak bisa kita ketemu lagi, yang tak mungkin kembali lagi..

No comments: